Related Articles
Merhaba;
Ve okullar başladı. Nihayet mi desek, Eyvah mı desek zaman zama
n değişiyor açıkçası. Benim birisi ilkokul ikinci sınıfa, diğeri ilkokul dördüncü sınıfa giden iki oğlum var ve ben elimden geldikçe onlarla yaşadığım deneyimleri sizlerle paylaşacağım.
Daha yaz tatilin bitmesine bir ay varken “Ben okula gitmiiiiiiceeeeem” diye tutturan bir çocuğunuz varsa eminim beni çok iyi anlayacaksınız. Her yeni eyleme tepki veren ve endişe duyan çocuklarla ilgilenmek epey zor oluyor. Ama kendini ortama ait hissettiğinde tüm sorun da ortadan kalkmış oluyor.
Biz bu sene okulun ilk günü seremonisini biraz çabuk atlattık. Sınıf arkadaşlarını tanıdıkları için biraz kolay oldu sanırım. Yine de 40 dk ders dinlemek, cani istediğinde dışarı çıkamamak, istediği arkadaşıyla sırada birlikte oturamamak .. gibi sorunlar yok değil. Bir de tabi sınıfların birinin 3. kat diğerinin 4.kat olması çocukları ve belki de daha çok beni yordu. İlkokul binalarının çok katlı olması konusunu şu an geçiyorum, belki bu konuda ayrı bir yazı yazarım.
Okulun ilk gününü sorusuz geçirmemizin bir sebebi de muhakkak ki servis kayıt sırasına girmemiş olmamız. Sıranın yanından geçerken ” İyi ki çocuklarımın servisini ben çekiyorum. ” desem de bu hissiyat her gün aynı içtenlikle devam etmiyor içimde. Çocukların servis şoförlüğünü yapmaktan da ayrı bir başlıkta muhakkak bahsedeceğim.
Sınıfta kendisini güler yüzle karşılayan öğretmenler bence okulun en güzel tarafı. Buradan tüm öğretmenleri gülümsemeye davet ediyorum:))))
Ağlayan birinci sınıflar, neşeli ve heyecanlı çocuklar, okulun en büyüğü olmuş dördüncü sınıflar.. Hepsi için çok güzel bir yıl olmasını diliyorum.
