Related Articles
Uzun bir aradan sonar tekrar merhaba,
Bloğa yazamadığım bu süre boyunca biz iş sebebiyle Türkiye’den Amerika’ya taşındık. Oğlum ve kızım burda okula başladılar. Oğlum bir buçuk haftadır dilini hiç bilmediği bir okula alışmaya çalışıyor. Bu süreci de başka bir yazıda detaylandırmaya çalışacağım. Şimdi kaldığımız yerden devam etmek ve oğlumun yaklaşık 1,5 sene boyunca aldığı özel eğitim ile ilgili tecrübelermizi paylaşmak istiyorum.
Birçok anne bana özel eğitimin sadece teşhis edilmiş problemi olan çocuklar için gerekli olduğunu düşünür. Bizim özel eğitime dair doktor tavsiye edene kadar hiçbir fikrimiz yoktu. Özel eğitim hiperaktiviteden, dikkat dağınıklığına, fiziksel engelli çocuklardan zihinsel engelin geniş bir spektrumunda çocuklara birebir bazen de grup olarak ders verilen bir ortam. Ders ücretlerinin pahalı olması sebebi ile her ailenin almaya cesaret edemediği bir eğitim. Devlet, haftada 2 saat bireysel ve 1 saat özel eğitimi bedava karşılıyor. Fakat bu eğitim çocuklar için yeterli değil. Çocuğunuzun ilerleme katetmesi için çoğu zaman daha fazla ders almanız gerekiyor. Haftada bir saat bile ekstra ders almak isteseniz, bu saati 100 tl den ayda ekstra 400 tl demek. Biz özel eğitime ilk başladığımızda devlet yardımı almaya çekindik. Çünkü devlet yardımı almak için rapor almanız gerekiyor. Bu da çocuğunuzun teşhisinin alenileşmesi, devlet kayıtlarına geçmesi, ilerde okula gittiğinde farklı muameleye maruz kalma ihtimali demek. Bunları düşünerek uzun süre rapor almaya çekindik ve dersleri kendimiz haftada 3 saatten ayda 1200 tl vererek karşıladık. Bu bizim için az bir yük değildi, ama oğlumuzun geleceği için böylesinin daha iyi olacağını düşünüyorduk. Sonra süreç içerisinde eğitmenlerle, farklı insanlara konuştukça, devlet raporunun bir süre sonra silineceğini, silinmese bile o an yapacağimiz en iyi şeyin onun ekstradan ders alması olduğuna, devletin karşılayacağı haftalık iki saat bireysel dersin faydasının herşeye ağır bastığına kanaat getirdik ve özel eğitime başladıktan yaklaşık ay sonra rapor aldık. (Bu raporu, ilçenizdeki Milli Eğitim’e bağlı RAM (Rehberlik ve Araştırma Merkezi)’nden onlarin çocuğunuzu kısa bir değerlendirmeye tabi tutması sonucunda alıyorsunuz).
Doktorumuzun hemen hiç vakit kaybetmeden özel eğitime başlayın tavsiyesinden hemen sonra özel eğitim merkezlerini aramaya başladık. Bu süreçte psikolog bir arkadaşımın referanslarına göre ilçedeki kurumlara gittik. Şunun altını çizmek isterim: doktorların, psikologların, öğretmenlerin tavsiyeleri her zaman kıymetli, ben her isimde referansa önem vern biriyim, ama şunu unutmayın çocuğunuzla alakali kararlarda iç sesiniz, içinizin rahat etmesi çok önemli. Unutmayın ki kimse çocuğunuzu sizin kadar tanımıyor. Çok güzel döşenmiş özel eğitim merkezleri gördük. Bunun bir sektor olduğunu anladık. Özel eğitim kurumları öğrenci başına devletten yardım aldıklari için kuruma gelen aileleri hemen derse başlatmak istiyorlar. Bu noktada yavaş, dikkatli, ve düşünerek, bir çok kurum gezerek karar vermenizi tavsiye ederim. Bir kaç kurum gezdikten sonra, ilk görüşmede oğlumuzla alakalı detaylı bir değerlendirme yapan bir kurumda karar kıldık. Yöneticisinin her ne kadar esnaf mantığında biri olduğunu düşünsek de kurumun öğretmenlerinin tecrübeli olduğuna olan kanaatimiz, oğlumuzla alakalı düzenli geri bildirim yapacak olmalari olumluydu ve böylece başladık. Oğlumun bu kurumda yaşadığı tecrübeleri bir sonraki yazıda detaylandıracağım.
Bu arada söylemek istediğim bu süreçte özellikle annenin güçlü ve umutlu kalabilmesi çok çok önemli. Bunun için ayrıca bir yazı yazmak isterim ama ne kadar söylesem önemini ifade edemem diye düşünüyorum bunun. Polyanna gibi herşey iyi olacak şeklinde değil belki, ama alacağınız eğitimin çocuğunuza iyi geleceğine, bütün emeklerinizin, onunla konuşmalarınızın çok faydalı olduğuna, bu süreçte onunla ilişkinizin birçok anne çocuk ilişkisinden çok daha yakın, daha farklı bir boyutta olacağına, yaşadığınız sıkıntıların sizi hem anne hem insan olarak geliştireceğine inanın. Lütfen enseyi karartmayın. Her şeyin bizim için olduğuna ve çocukların gelişim gücüne inanın. Yalnız değilsiniz inanın. Sizinle benzer duygulari yaşayan sayısız anne baba var.
